رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی
رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی
مادرم
مثل بهار
گوشه ی پارچه گل میدوزد
نخ گلدوزی او کوتاه است
مادرم میترسد
غنچه ها وا نشوند...
عمران صلاحی
پ.ن:
غنچه های دلم
بسته به نخیست
بی نهایت کوتاه...
الیا
جمعه 14 مهرماه سال 1391 ساعت 12:39 ب.ظ
ایــــــنکه گاه می خواهــم کز تو دست بردارم
حرف سرد مهری نیست، مشکلی دگر دارم!
آپم دعوتید