پری رویاها

پری رویاها

رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی
پری رویاها

پری رویاها

رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی

222[خسته ام خدا...]

من؛

چونان اناری خشک شده؛ بر درخت! 

بهار؛ شکوفه کردم، 

پاییز؛ به بار نشستم، 

زمستان رسید؛ و همچنان بر سر شاخه...

نه از پس رسیدنم، افتادم..

نه دستی به چیندم تا این بالا رسید..

و نه حتی گنجشککی به این میانه راه یافت.. 

میدانم؛

زمستان هم میگذرد و می پوسم؛ 

به همین سادگی...


از اینجا




نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.