280

این ابرها را

من در قاب پنجره نگذاشته ام

که بردارم...

اگر آفتاب نمی تابد

تقصیر ِ من نیست...

با این همه شرمنده ی توأم؛

خانه ام

در مرز ِ خواب و بیداری ست

زیر ِ پلک ِ کابوس ها

مرا ببخش اگر دوستت دارم

و کاری از دستم بر نمی آید...

رسول یونان

بهار..

یار،

هی یار، یار!

اینجا اگرچه گاه

گل به زمستان خسته، خار میشود؛

اینجا اگر چه روز

گاه چون شب تار میشود؛

اما بهار میشود!

من دیده ام که میگویم . . .

سید علی صالحی