قوها ... در تنهایی می میرند
نهنگها در ساحل خودکشی می کنند
و ماهی ها ... جفت جفت ...
در آغوش هم با آخرین بوسه
در تور صیاد درهم و با هم می میرند
و مادرم شاه پری مثل یک پری
مثل یک مادر می میرد
اما خیالت جمع !
من تا مجنونی ترا عاقل نکنم
اهلی نخواهم شد !
در قبیله لیلی ...
اهلی شدن ... یعنی
خودکشی نهنگ در ساحل
تقویم دل من
نسبتی با تقویم های جهان ندارد؛
میان برگ ریزان خزان
وسط چله ی زمستان
می بینی نوشته اند بـهــار!!!
آن لحظه که تو خندیدی...
مترســـک ....
حــرف دلــت ْرا خــوب میــدانــَم ٬
مـیــدانــم ْدَرد دارَد ..
بــاشـیُ وجـــودَت را هیـــــــــچ بدانند ...
زیبـــــآتَرینـــــ رَنگیـــــن کَمــــآن رــآ وَقتــــے دیــــدَمــــ...
کــه بَعــــد از گِریــــه اَتــــــ...
خَنـــدیدے...!
اینـ روزـها آدَمـ ـها رو خیلےِ سآده میشه شِناخت ...
کافیه یه روز شــآد نباشےِ ...
حالت بَــد باشه ...
بےِ اَعصـآب باشےِ ...
بےِ پــُول باشےِ...
دآغــــــون باشےِ...
اون وقت اَطرافت رو خوب نِگـآه کن ...
دوست واقعیـ ـت رو مےِ تونےِ ببینےِ !!!
اگــــر می بینــــی در لاکــ خــــود فــــرو رفتـــــﮧ ام
مــــرا " ع ا ش ق " نپنــــدار
منــــ فقــــط اندکــــی تنهایــــم همــــین!
خــــلوت کــــردـﮧ ام
خــــلوتــــی عاشقــــانـﮧ بــــا منــــ ، خــــودم و خــــاطــــراتــــم
آتش و آدم
ترکیبی نامتجانس است
من از میان این آتش گر گرفته
در رویاها و عشق ها
غیر ممکن است سالم برگردم
بازگشت من
اندوه بار خواهد بود
کاش مثل نان بودم
چه زیبا بر می گردد
از سفر آتش!
پ.ن:
چقد این شعرو دوس دارم...