[121]سلام زندگی

گاهی بهترین کاری که میشه کرد نه فکره، نه خیال

نه تعجب، نه ناله و نه زاری، فقط باید یه نفس عمیق کشید و ایمان داشت

که بالاخره همه چیز اون جوری که باید، درست میشه . . .

پ.ن:

ســــه حرف دارد

اما برای پر کردن تنهایی من حرف ندارد

“خـــــــــــدا “

امروز یه روز تازه است

منم قراره بشم یه آدم دیگه

میخوام برگردم به روزای قبلیم

نمیدونم چی باعث شد از اون زندگیم فاصله بگیرم

مهم نیست

مهم اینه که عظم تغییر دارم

دیشب با بچه های فیس خداحافظی کردم

خیلی تلخ بود ترکشون

کسایی که تو لحظه های تلخم همراهم بودن

بهتر شدم برمیگردم پیششون

میخوام باز بشم دخمر شیطون بابا

به جای بی اشتها بودن

میخوام باز بابام نفهمه کی میوه های یخچال ته میکشه

میخوام باز برم آشپزخونه

مامانم غمش میگرفت میرفتم اونجا

ولی الان آرزوشه

میخوام باز برا یه غذای ابتکاری همه ی ظرفا رو کثیف کنم

باز مامانم غر بزنه بگم تموم شد همه رو میشورم

میخوام باز موقع درست کردن غذا بپرسم کی میخوره؟

اونوقت همه بگن هیچکی برا خودت درست کن

اونوقت دلم بشکنه

مامانم بفهمه بگه منم میخورم

و وقتی غذارو درست کردم

از استقبال خانواده چیزی برا خودم باقی نمونه

میخوام باز برم سراغ هله هوله

اونوقت بابام بهم بگه زیاد نخوریا

نه چون الان ضعیفما، نه مث قبلنا که میگفت

منم ناز کنم بگم نمیخوام

میخوام......

و هزار تا میخوام دیگه

اول از این وب شروع میکنم

اسمش میشه اسم قبل

پری رویاها

آدرسش رو هم چند روز دیگه تغییر میدم

مهم تغییر خودمه

خدایا خیلی ممنونم ازت

بعد گریه ی سحر دیشب

این آرامش چقد دلچسبه

تنهام نذاریا

کمکم کن برگردم به زندگی