پری رویاها
رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی
پری رویاها
رنگ میزنم هوا را به رنگ نفسهایت..زندگی جاریست تا که هستی234
آینه!
این را حالا میفهمم
که ترک از من بود،
نه ازتو
مرا به یاد می آوری؟
پ.ن:
این روزها روحم
چقدر ترک برداشته از تشنگی محبت...
233
هــر که می آید؛
دو رکعــت شکســت،
در مــن مــی گــذارد!
شبیــه مسجــدی میــان راهــی،
میــزبــان نمــازهــای شکستــه ام . . .
احسان پرسا
231
همه برگ‌هایِ تقویم را
به دنبالِ تو شمرده‌ام
برگ‌هایِ سیب
برگ‌هایِ انگور
پاییز اما فصلِ خرمالوست
فصلِ گسِ تنهایی...
سید ضیاء‌الدین شفیعی
230
نه !
نباید تو را
به انزوای اتاق ؛
به رنج شعر ؛
به فصل سرد سینه‌ام
بخوانم ...
تو
یک‌بار برای همیشه
به مهره‌ی سیاه نگاهت
تمام مهره‌های حواس من را
بردی ...
نه
تو را نباید
بخوانم ... نباید ...
تو
هرگز
به آغوش من
باز نمی‌گردی ...
این
سطر اول همه شعرهایی‌ست
که نانوشته می‌مانند ...
سیدمحمد مرکبیان
229
حرف مُفتی بیش نبود
فردا هرگز
سر قرار بامدادی‌اش
حاضر نشد
ما با بلیت‌های باطل‌شده در دست
از ایستگاه قطار صبح
به خانه باز آمدیم
و در راه
فرداهای بسیاری دیدیم
که مانند سیب‌های کال
از شاخه‌های خمیده‌ی تقویم
فرو افتاده بود
آری
ما قایق‌های کاغذی‌مان را
دیر به آب انداختیم
دیگر هیچ جزیره نامسکونی
در آب‌های جهان نمانده است ...
عباس صفاری
228[به راستی که مرگ،پایان دلنشینی ست...]
پله ها را
دو تا یکی میکنم
به شوق زودتر رسیدن به تو
.
.
هوسِ آسمان دارم
هوسِ پریدن
دستم را میگیری؟!
پ.ن:
خسته ام
از خودم
از سرگیجه هام
دلم تنگ آسمان است...
227[مردم چه میکنند؟؟؟]
مردم چه می کنند که لبخند می زنند؟
غم را نمی شود که به رویم نیاورم!
حال مرا نپرس که هنجارها مرا
مجبور می کنند بگویم که “بهترم”
نجمه زارع
پ.ن:
باید دکترمو عوض کنم
درد همزمان روح و جسم
چه شود...!
225[...!]
آرامش موقت!
می آیی
به غارت خلوت
وبوی عادت
با تو می آید
وگنگ را به تبسم
وتبسم را
به قهقهه تبدیل میکنی
ای روشنایی بی بعد
ای سطح بی عمق
میان پنجره می خندی
وروبروی مرا
به هرچه آفتاب خداست می بندی
عطش را مباد
که دل به رخوت مردابی تو سپارد
سلمان هراتی
